W tym samym kierunku
<div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><b>Przyjdzcie do Mnie wszyscy, ktorzy utrudzeni i obciazeni jestescie, a Ja was pokrzepie. Wezcie moje jarzmo na siebie i uczcie sie ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest slodkie, a moje brzemie lekkie.</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;">Nie pamietam juz gdzie, ale przeczytalem kiedys ciekawa interpretacje owego jarzma. Zwierzeta, zaprzegniete do niego, nie tylko dzielily sie wysilkiem, ale takze, co wazniejsze dla nas, szly w tym samym kierunku. Dzielenie jarzma z Panem nie jest wiec tylko kwestia doswiadczenia Bozej mocy i ulgi w trudnosciach, ale jest kroczeniem w tym samym kierunku, i znowu co istotne, obok siebie. Mozemy nie tylko isc za Panem, ale isc razem z Nim. Niesamowite zaufanie Pana. Mozesz isc obok Boga. Czy wiesz, co to znaczy? Jak wielkie jest unizenie Pana, jak wielka Jego pokora i cichosc, ze Stworca idzie ramie w ramie ze stworzeniem. Zadziwiajace! Z blogoslawienstwem '+' ks. Adam</span></div>
Przepraszamy, komentowanie jest niedostępne.