Gwarancja bezpieczeństwa

<div style="text-align: justify;"><b>Idzcie i gloscie: Bliskie juz jest krolestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarlych, oczyszczajcie tredowatych, wypedzajcie zle duchy! Darmo otrzymaliscie, darmo dawajcie! Nie zdobywajcie zlota ani srebra, ani miedzi do swych trzosow. Nie bierzcie na droge torby ani dwoch sukien, ani sandalow, ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do jakiegos miasta albo wsi, wywiedzcie sie, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie sie, dopoki nie wyjdziecie. Wchodzac do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jesli dom na to zasluguje, niech zstapi na niego pokoj wasz; jesli zas nie zasluguje, niech pokoj wasz powroci do was!</b></div><div style="text-align: justify;">Jest gdzies w czlowieku potrzeba wicia bezpiecznego gniazda i przyozdabiania go swoimi znakami, by slad po nim pozostal. Te potrzebe przenosimy tez na sprawy wiary. Wydaje sie nam, ze ewangelizacja musi byc zabezpieczona. Oczywiscie potrzebne jest planowanie, efektywna organizacja, ale tylko do tego stopnia, by nie zamrozic zaufania wobec Pana. W gloszeniu Dobrej Nowiny chodzi o zaniesienie Jezusa, podzielenie sie swiadectwem, a nie o logistycznie zaprogramowany pokaz ludzkiej madrosci. Po prostu nie bierz niczego, co jest zbedne, co jest dodatkiem i co jest obciazeniem. Jedynym gwarantem bezpieczenstwa jest Pan, a nie nasze ludzkie plany '+' ks. Adam</div>