Dziecięca ufność
Przynoszono do Jezusa dzieci, aby położył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. Lecz Jezus rzekł: "Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie". Położył na nie ręce i poszedł stamtąd.
W żydowskiej kulturze współczesnej ziemskiemu życiu Pana Jezusa dzieci nie zajmowały uwagi starszych. Był zwyczaj przynoszenia dzieci do proroków, Bożych mężów, by się za nie pomodlić. Skoro przyniesiono dzieci do Jezusa, to znaczy, że zobaczono w Nim męża Bożego. Zabrakło jednak wewnętrznej postawy serca. Jezus nie chce powrotu do starych zwyczajów. On je wypełnia i udoskonala. Chciał pobłogosławić dzieci, ale też postawił ich ufność za wzór. To znacznie więcej '+' ks. Adam
Przepraszamy, komentowanie jest niedostępne.