Błogosławione owoce czekania

<div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;"><b>Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze bylo ciemno, Maria Magdalena udala sie do grobu i zobaczyla kamien odsuniety od grobu. Maria Magdalena natomiast stala przed grobem placzac. A kiedy /tak/ plakala, nachylila sie do grobu i ujrzala dwoch aniolow w bieli, siedzacych tam, gdzie lezalo cialo Jezusa - jednego w miejscu glowy, drugiego w miejscu nog. I rzekli do niej: Niewiasto, czemu placzesz? Odpowiedziala im: Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go polozono. Gdy to powiedziala, odwrocila sie i ujrzala stojacego Jezusa, ale nie wiedziala, ze to Jezus. Rzekl do niej Jezus: Niewiasto, czemu placzesz? Kogo szukasz? Ona zas sadzac, ze to jest ogrodnik, powiedziala do Niego: Panie, jesli ty Go przeniosles, powiedz mi, gdzie Go polozyles, a ja Go wezme. Jezus rzekl do niej: Mario! A ona obrociwszy sie powiedziala do Niego po hebrajsku: Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu. Rzekl do niej Jezus: Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstapilem do Ojca. Natomiast udaj sie do moich braci i powiedz im: Wstepuje do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego. Poszla Maria Magdalena oznajmiajac uczniom: Widzialam Pana i to mi powiedzial.</b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="background-color: white;">Prawdziwa tesknota nie mija z czasem, ale zostaje nasycona. Maria Magdalena nie odeszla od pustego grobu. Nie wiedziala, gdzie zabrano Pana, ale czekala. Zobacz, ze czasem wydaje sie nam, iz czekanie jest sensowne wtedy, gdy wiemy, na co czekamy. Maria Magdalena uczy, ze owoc przynosi kazde oczekiwanie z milosci do Pana. Nie wiemy, co nas czeka. Nie wiemy, co bedzie za chwile. Ale wiemy, ze w tym wszystkim jest Pan i dlatego mozemy oddac Mu wlasnie te chwile, bez wzgledu na to, czym ona jest wypelniona: radoscia, strachem, smutkiem, bolem, nadzieja. Pan stoi tuz za Toba i lada chwila wezwie Cie po imieniu. Wytrwaj jeszcze moment '+' ks. Adam</span></div>