Blisko Niego

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://3.bp.blogspot.com/-3YZN7gG89iI/WBPI8PpGjyI/AAAAAAAAB2o/l6X-TLuS6h8MsE_gRrrUTVhhc-I0paL7gCLcB/s1600/DSCN2010.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="https://3.bp.blogspot.com/-3YZN7gG89iI/WBPI8PpGjyI/AAAAAAAAB2o/l6X-TLuS6h8MsE_gRrrUTVhhc-I0paL7gCLcB/s200/DSCN2010.JPG" width="200" /></a></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b>Ze na wszelki sposob rozglasza sie Chrystusa, z tego sie ciesze i bede sie cieszyl. Wiem bowiem, ze to mi wyjdzie na zbawienie dzieki waszej modlitwie i pomocy, udzielanej przez Ducha Jezusa Chrystusa, zgodnie z goracym oczekiwaniem i nadzieja moja, ze w niczym nie doznam zawodu. Lecz jak zawsze, tak i teraz, z cala swoboda i jawnoscia Chrystus bedzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez zycie, czy przez smierc. Dla mnie bowiem zyc - to Chrystus, a umrzec - to zysk. Jesli bowiem zyc w ciele - to dla mnie owocna praca, co mam wybrac? Nie umiem powiedziec. Z dwoch stron doznaje nalegania: pragne odejsc, a byc z Chrystusem, bo to o wiele lepsze, pozostawac zas w ciele - to bardziej dla was konieczne. A ufny w to, wiem, ze pozostane, i to pozostane nadal dla was wszystkich, dla waszego postepu i radosci w wierze, aby rosla wasza duma w Chrystusie przez mnie, przez moja ponowna obecnosc u was.</b><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Fascynujaca jest taka chrzescijanska obojetnosc. Nie chodzi o bierne przyjmowanie zycia, ale o pozytywna jego akceptacje. Kiedy czlowiek stawia na Boga, wszystko inne przestaje miec znaczenie. Owszem, wazne jest zdrowie, wazne sa nasze radosci. Jednak w Bogu to wszystko sie rozplywa. Liczy sie tylko On. A skoro ide za Nim, to nie zwracam uwage po czym ide, po zlocie, czy po kamieniach. Byle tylko byc blisko Niego '+' ks. Adam</div>